قرآن و مردم سالاری؟!!
یا رب العالمین
در مسیر مطالعه به این آیه برخوردم که گاهی با کنایه و گاهی به جد در خیلی بحثهای به اصطلاح اجتماعی ما استفاده میشه! بنظرم اومد که این بار کمی جدی تر با هم درباره این آیه اندیشه (تدبر) کنیم. باشد که مورد عنایت قرار گیریم و بعدا مخاطب نباشیم که: (افلا یتدبرون القران ام علی قلوب اقفالها....) لذا اکیدا از کامنتهای شما در این پست استقبال میشود...
وَ إِن تُطِعْ أَكْثرَ مَن فىِ الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَن سَبِيلِ اللَّهِ إِن يَتَّبِعُونَ إِلَّا الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلَّا يخَرُصُونَ (انعام-116)
اول باید به چند سوال جواب داد بنظرم:
یکی اینکه مخاطب اولیه این آیه کی بوده؟! و چه کسی میتونه خودش رو مخاطب این آیه قرار بده؟!
خب بنظرم مخاطب اولیه ی این آیه شخص شخیص پیامبر بودند. اگر این رو در نظر داشته باشیم٬ پس بیراه نخواهد بود که خدا به پیامبرش بگه که مبنای اعمالت رو پیروی از مردم قرار نده. گرچه قرآن جای دیگه به پیامبر فرمان داده که با مردم مشورت کن اما ادامه همان آیه هم دستور بر این است «فاذا عزمت فتوکل علی الله» => دیگه تصمیم با خود توست و تصمیم که گرفتی٬ عزمت را جزم کن و توکل بر خدا! برای امثال ما هم همین هست! ما که نمیتوانیم مبنای اعمالمان و زندگی مان را حرف مردم قرار دهیم! میشود حکایت ملا نصرالدین و خرِ ملا و پسرِ ملا! که آخرش نفهمیدند که باید ملا سوار خر باشد یا پسرِ ملا یا ۲ تایی یا اینکه خرِ ملا سوار آندو شود....
از چه کسی تبعیت کند(ی) پس؟!!
چرا تبعیت نکند(ی) ؟!!
اگر تبعیت کند(ی) نتیجه چگونه خواهد بود؟!!
حُکمهای بالا در محدوده ی حکومتِ هم صادق است؟!!
این پست ادامه دارد...
یاعلی
